anythinssss

در درمان فیشر بسیار رایج است که از دارو استفاده شود. برخی از این داروها شامل:

پماد نیترات: پزشک شما ممکن است یکی از نوع پمادها را برای کمک به افزایش جریان خون در کانال مقعد و اسفنکتر تجویز کند. پمادهای نیترات در بهبود سریعتر شقاق بسیار کمک کننده هستند. توجه کنید که برخی از عوارض جانبی ممکن است شامل سردرد، سرگیجه و فشار خون پایین باشد. پماد نیترات نباید ظرف 24 ساعت پس از مصرف داروهای اختلال نعوظ مانند سیلدنافیل (ویاگرا)، تادالافیل (سیالیس) یا واردنافیل (لویترا) استفاده شود.

مسدود کننده های کانال کلسیم: این ها داروها کاهش دهنده فشار خون هستند. برخی از موارد موضعی آنها می توانند شقاق مقعدی را نیز درمان کنند. همچنین، عوارض جانبی این دارو برای درمان فیشر ممکن است شامل سردرد باشد.

تزریق بوتاکس: زمانی که درمان های موضعی جواب نمی دهد، تزریق سم بوتولینوم نوع A (بوتاکس) به اسفنکتر گاهی اوقات مرحله بعدی است. تزریق بوتاکس به طور موقت عضله اسفنکتر را فلج می کند، درد را تسکین می دهد. این روش در 60 تا 80 درصد بیماران را ترغیب به بهبودی می کند. بهتر است بدانید که دوز مورد استفاده بسیار کم است، بنابراین خطر مسمومیت بوتولیسم وجود ندارد. از عوارض نیز، ممکن است نتوانید حرکات روده یا دفع گاز خود را کنترل کنید، در نظر داشته باشید که احتمال عود نمودن و برگشت دوباره این بیماری وجود دارد و حدودا 40 درصد تخمین زده می شود. در اینصورت فرد نیاز مند است که مجددا بوتاکس را تزریق نماید.